Estoy combiando

Hola otra vez
Acá todo es bien, el otro día estuve pensando de mi vida y creo que ahorita estoy feliz con todo como es. Tengo mis amigos y amigas en Bélgica pero estoy también disfrutando de Perú. Por eso quiero decir gracias a todo las gentes que tenían confianza en mí antes de venir acá.
Ahora estoy también curiosa como estas en Bélgica naturalmente. Por eso dime algunas cosas de tu vida que puedo saber que ustedes son bien.

Mi vida acá esta cambiando …
Mijn leven hier is aan het veranderen ...

Ik ben juist terug van mijn werk en vindt een gaatje om aan jullie te denken en jullie iets te laten weten van ondertussen, mijn dagelijkse routine.
Ik werk nog steeds in de 2 scholen, maar dat gaat waarschijnlijk snel veranderen.
Het is namelijk zo dat in de school waar ik in de namiddag werk, ik 30 miuten, of misschien iets meer, les geef.
Ze verwachten ons om hen te helpen met hun taal en zelfvertrouwen.
Dus ik doe wat me wordt opgedragen en sta braafjes de basis van de franse grammatica uit te leggen. Na mijn uitleg wordt er verwacht dat ik met hen praat, zodat ze zich beter op hun gemak voelen en dus zo hun zelfvertrouwen groeit.
Maar na mijn les zit ik 30 minuten met mijn vingertjes te draaien op een stoeltje in de hoek. Ze namelijk hun eigen lessen om te volgen. Het werd na 1.5 maand toch wel een beetje frustrerend, dus besloten ik en de zweedse iets te ondernemen.
We zijn zelf ander werk gaan zoeken. We hebben ouderlingentehuizen bezocht, gingen een school bezoeken op het platteland (vrij schrijnende situatie daar) ..
Een beetje ontmoedigd omdat onze zoektocht in sullana niets had opgeleverd, gingen we naar onze verantwoordelijke. Eveneens met niet veel hoop, omdat deze vrouw heel wisselend is. De ene dag is ze geïntereseerd, de andere dag niet.
We hadden geluk, legden onze situatie uit en hopen nu te kunnen gaan werken in een weeshuis of het rode kruis in Piura.
We hopen niet te veel want teleurstelling staat te glimlachen achter de hoek, maar we wachten af.

Dat is eignelijk één van de belangrijkste dingen in mijn leventje hier momenteel. De zoektocht naar een nuttige job, waarbij ik mensen kan helpen en zelf misschien ook iets kan leren.
Mijn werk nu maakte me op een bepaalde manier zo ongelukkig. Het weten dat, na al de tijd die jij er hebt ingestoken de mensen er toch niets mee gaan doen, of zelf geen moeite doen om te leren, deed een beetje pijn. De mensen op mijn werk hebben mij niet eens nodig, en ik voel me daardoor zo onnuttig en heb ik eveneens het gevoel dat ik mijn tijd daar aan het verdoen ben.
Maja nu ga ik dus stoppen met zagen want er de hemel is blauw en vol voorspoed.

Het is vandaag een dag zoals alle andere. Nu is het 10.52 en de zon begint echt warm te worden. Elke dag zon van 06.30 tot 18.00 ongeveer, met een soms ondragelijke piek om 12-14 uur. Ik ben echt benieuwd hoe het voor ons gaat aflopen in de zomer haha. Ik vrees een beetje dat ik ga smelten.

Mijn familie is nog steeds super fantastisch. We blijven groeien en delen met elkaar.
Het afgelopen weekend, waren mijn vrienden van thombes op bezoek en ze vertelden over hun families en werk. Ze wonen in het platteland, één heeft geen stromend water en de andere heeft een moeder die roddels over haar verspreid. Ik heb het dus zeer goed getroffen. Soms had ik gewenst dat ik misschien in een arme gezin had gewoond...
Om de cultuur en de reële situatie in peru meer te beleven, maar ik ga mijn leven hier echt niet beklagen. Ik heb de vrijheid en de mogelijkheid om elk weekend, als de kans zich voordoet, een nieuwe stad te bezoeken, en zal dus alle nodig cultuur die ik nodig heb beleven op die manier.

Het weekend van 12 okt. hebben we Cajamarca bezocht. Eventje heel kort, het is de stad waar de inka Athualpa regeerde over zijn rijk, en eveneens de stad waar de eerste strijd met het spaanse leger was.
Er waren dus vanalles dingen te zien, de kamer waar hij werd vastgehouden, ongeloofelijk veel kerken (een aanradertje voor ons oma, knipoog), maar vooral fantastische natuur en cultuur.
Het ligt in de sierra, het gebergt, op een hoogte van 1800 meter. Nog niet echt hoog voor Peru (vraag maar aan Wouter, hij zat op een 4.500 of misschien wel meer) maar zeker mooi.
Er is een legende in deze stad, dat op de top van één van de bergen in het midden van de stad, de inka zijn stoel 'silla' had om over zijn rijk uit te kijken. Deze hebben we bezocht en amai wat een uitzicht. Fantastisch. Ook de vrouwen in Cajamarca lopen nog rond in traditionele kleren, een beetje te vergelijken met Cuzco alleen in het in Cuzco nog meer.
Foto's en massaal meer uitleg volgt in België.

Maar dus zoals eerder in het spaanse stukje.. hoe gaat alles in mijn lief Belgiëlandje? De globale economische crisis heeft hopenlijk nog niet teveel sporen nagelaten?
Hoe is het met de studenten en de werkende mensen? Mensen die verhuizen of mensen die recent op kot zijn gegaan? Interessante reizen of huisdieren die zwanger zijn? Haha noem maar op ... ik ben nieuwsgierig.

Pero ahora tengo que descansar un ratito.
Que te vayas bien y suerte, Beso

Hola a todos

Hola a todos
¿Qué tal? Yo estoy bien, Perú es maravilloso.
Cada día yo trabaja los mañanas en el colegio Chanel y en los tardes trabajo en un otro colegio, Vedruna. En Chanel trabajo con chicos y chicas de 9 hasta 15 años. Enseño inglés, para mi muy divertido porque ahora estoy un poco como una profesora. En Vedruna ayudo con mujeres que no han terminando el colegio, además enseño francés.

Vertaling:
Elke dag werk ik in de morgenden in de school Chanel en in de namiddagen werk ik in een andere school, Vedruna. In Chanel werk ik met jongens en meisjes van 9 tot 15 jaar. Ik onderwijs engels, voor mij is het leuk want ik ben nu een beetje zoals een lerares. In Vedruna help ik meisjes of zelfs vrouwen die hun school niet hebben afgemaakt, eveneens onderwijs ik frans.

Ik ga nu verdergaan in nederlands want anders gaat het schrijven van dit blogbericht echt veel te lang duren. Eerst en vooral sorry dat het zolang heeft geduurd sinds mijn laatste bericht.Het leven hier heeft nu zijn gangetjes gevonden met zoals eerder vermeld een drukke dag van 07.05 tot 18.30. Maar alles goed, ik geniet en ben blij dat ik kan helpen.Mijn band met mijn familie gaat steeds beter en voel me hier dus nog steeds goed en misschien zelfs nog beter dan ervoor.

Reisjes. Ik ben dit weekend met mijn zus en haar vriend(geliefde) naar Trujilo geweest.
Trujilo ligt op 7 uur van Sullana dus we zijn vertrokken vrijdagavond om 23.45 zodat we konden reisen in de nacht.
We komen dus aan om 6 uur de volgende morgen en bevriezen bijna, haha mopje.
Het verschil in temperatuur is wel degelijk heel groot en dus hadden we ons verschanst in de wachtzaal van de busmaatschappij tot we werden opgehaald door de nonkel van mijn zus.
Daar aangekomen kennisgemaakt met de familie, opnieuw zeer vriendelijke mensen. Elk onthaal in een ander gezin is warm en je voelt je direct welkom. Het enige grappige maar soms vervelende is dat het is zoals een bandje dat je afspeelt elke keer weer. 'Ik ben van België, ik heb 2 broers ...'
Nadat we wat hadden geslapen en gingen we weer op stap. Eerst gingen we naar Chan Chan, Peru heeft veel verschillende culturen. Onder andere de Inca's, Moche,..
Chan Chan is van de Moche cultuur. Ik heb foto's gezet op mijn site met mijn foto's. Foto's van de monumenten. Echt waar super impressionant, dat de mensen in die tijd dingen konden bouwen die door de eeuwen mee gaan. Stiekem waren zij even slim als ons nu, haha, op een of andere manier.
Chan Chan is verspreid over heel Trujilo. Het bestaan uit 4 delen. Drie delen zijn echt 'gebouwen' en dan heb je ook nog een deel in het museum.
Het was heel mooi, maar het mooiste was voor mij toch het plein met het water (zie foto). Het diende vroeger als irrigatiesysteem. Andere dingen zoals bijvoorbeeld het graf van de vroeger keizer. Op zich het graf is niet zo mooi, maar de informatie erbij was wel interessant. De uitleg ging als volgt: wanneer de keizer stierf werden zijn vrouwen, inderdaad meervoud, samen met hem begraven. In Peru is er een cultuur waar de man centraal staat, nu natuurlijk veel minder tot amper afhangend van de familie en cultuur, maar vroeger was dit dus echt wel zo.
Archeologen hebben dit vastgesteld omdat rond het graf van 1 man, de keizer, +/- 46 vrouwen begraven waren. Indrukwekkend nummer niet? Echt vreemd en eigenlijk best eng als je weet dat sommige van de vrouwen levend zijn begraven.

Het museum was ook wel leuk omdat je dus de achtergrond krijgt van de hele situatie. In het museum waren er ook foto's van hoe ze dachten dat het was vroeger, hoe groot het rijk geweest moet zijn, typische keramieken potten en kannen en andere interessante dingen. Foto's opnieuw op de site.


Na de 4 delen waren we toch redelijk moe en besloten we om ergens rustig te gaan eten. We trokken naar het strand. Wauw. Ik kon mijn ogen niet geloven, ok niet zo speciaal misschien, maar voor mij was het echt een schitterend moment. De kracht van de natuur, de simpele schoonheid en dergelijk. Het was een goed idee om daar te gaan eten, eventjes ergens gaan zitten en opladen. We aten seviche, één van de typische gerechten hier, een soort vis. Ik leer het eten, want in het begin was ik toch niet zo een grote fan.
De peruvianen zijn echt trots op hun eten, en daar hebben ze gelijk in. Al het eten is super kleurrijk, gevarieerd en natuurlijk ook lekker.
Ook de eerste keer dat ik pisco heb geprobeerd, een alkoholisch drankje van hier, het is gemaakt met kaneel, citroen, rum en nog andere dingen. Leuk om nieuwe dingen uit te proberem, de cultuur blijft maar op me afkomen, zo een grote diversiteit.

Na het eten zijn we wat gaan wandelen op het strand, de golven bewonderen, en wat winkeltjes bekijken. Een rustig moment om bij stil te staan, iets dat mijn hoofd terug helemaal rustig maakte na de overdosis geschiedenis in de voormiddag, haha.

's Avonds gingen we naar het winkelcentrum, om wat te kunnen rondlopen en iets te gaan eten.
Ok, ik weet het is niet zo gezond, maar we zijn McDonalds gaan eten. Haha ik heb zo genoten van mijn frietjes omdat die toch het dichtste bij de Belgische frietjes kwamen, ze hebben hier niet echt frieten zoals bij ons. Voor mij dus 'A little taste of home'.
Nog eens een goed stuk vlees (bij wijze van spreken natuurlijk) omdat ze hier van vlees eigenlijk voornamelijk kip eten, en zij zien het niet als vlees. Eén keer per week eten ze vlees. Dit omdat te veel vlees eten niet goed. Weer een weetje, en we blijven bijleren.

Na het eten zijn we naar een plaatselijk concert geweest 'Expo Rock'. Toevallig de avond dat wij er waren was er een concert en de inkom was niet zo duur (de foto's zijn duidelijk denk ik) mocht ik niet missen.
Hehe het is toch wat anders dan hoe is het gewoon ben. Mensen in deftige kleren die rondlopen met een plateau met bier. Als je dus bier wilt ga je erheen betaal je hem en je krijgt je drank, een lopende bar dus eigenlijk. Best goed gevonden, maar ik weet niet of het zo veilig is als een paar mensen teveel gedronken hebben. Voor de rest, mijn idee van de kleding in peru moet ik toch ook serieus aanpassen. Ik met mijn primitieve idee dat ze allemaal zouden rondlopen in kleding typisch voor de folklore, ik zat er serieus naast.
De meisjes lopen rond op naaldhakken, dragen strakke jeans, laag uitgesneden tops, .. De jongens afhangend van hun stijl, maar ook echt anders dan ik had verwacht. Stiekem had ik het gevoel terug in België te zijn. Uiterlijk is hier net zo belangrijk als bij ons in het westen. Waarom ik in het begin dacht dat het anders zou zijn weet ik niet zo goed. Het is gewoon, altijd als je foto's ziet van peru, zijn het foto's met kleding vol met warme kleuren en mooie leren sandalen of schoenen, naar eigenlijk is het niet meer dan normaal.
De muziek was alleszinds super goed. Nu dat ik hier gitaar aan het leren spelen ben, groeit mijn waardering voor muziek met de dag. En om eerlijk te zijn, haha, was deze al redelijk groot.
Jaja, ik ben gitaar aan het leren spelen. Een professor in de school waar ik in de voormiddag les geef, had me aangeboden om me lessen te geven, dat aanbod heb ik snel aangenomen.
Verwacht niet te veel als ik terugkom haha, dit nog maar het begin.
Maar dus op het concert, wanneer de frontman van de band een solo op zijn gitaar begon te spelen, was ik verloren. Wauw ik hoop dat ik ook ooit zo goed kan spelen, ik kon bijna niet ademen, om het wat meliger te maken. Neen, kortom het was betoverend.
Snel naar huis daarna, want de volgende dag opnieuw veel te bezien.

De volgende dag gingen we naar Huaca del Sol y de la Luna. Dit zijn tempels van nog een andere peruviaanse cultuur uit de oudheid, je kan je waarschijnlijk nu een beetje inbeelden hoe verwarrend het soms is. Maar enfin, het was echt super mooi. De kleuren op elke muur zijn nog origineel want deze tempels of gebouwen, worden bewaard in de staat zoals ze zijn, ze worden geconserveerd, niet gerestaureerd. Voor mij geeft dit toch een meerwaarde aan het geheel.
Chan Chan leek voor mij ineens zo namaakbaar en dit zo puur. De tempels stonden in een hele mooie omgeving van woestijn en donkere bergen, die zich afzetten tegen de blauwe hemel (zie foto).

Buiten dit probeer ik zoveel mogelijk te zien in mijn tijd hier, ik ben dan ook heel dankbaar dat ik in dit gezin woon. Ze hebben het beter dan de gemiddelde peruviaan en daarvoor kan mijn zus mij vergezellen wanneer ik ergens naartoe wil. Eigenlijk stellen zij alles voor, dat bespaart me veel denkwerk.
Ondertussen ben ik met de zweedse, ondertussen iemand die ik niet meer kan missen in mijn Peruviaans leven, mijn trip aan het plannen voor na mijn 6 maanden hier.
Het bezichtigen van alle typische dingen die Peru, Peru maken: Machu Pichu, Titicaca, Nazca,..
Als jullie dus toevallig informatie over deze plaatsen hebben of misschien handige tips, twijfel niet en laat het me weten.
Het is ineens een goede oefening voor mijn spaans, want we moeten communiceren met hotels, prijzen afspreken, bussen regelen .. You get the picture.
Haha nog een ander grappig ding, alleszinds voor mij, ik ben Harry Potter in het spaans aan het lezen. Beeld je in, echt grappig (divertido) en zeker een goede oefening.

Maarja ik denk dat ik min of meer ben uitgepraat, je krijgt toch niet alles gezegd wat je wilt zeggen via internet. Als je vragen hebt, vraag maar en tot de volgende.
Dikke kussen
Eventjes een opmerking: Ik heb nog meer foto's, maar vanwege het 'niet mogen weten van haar ouders dat ze een geliefde heeft' heb ik niet alle foto's op mijn site kunnen zetten. Eens terug in België kan je dus nog meer foto's verwachten.