Hola a todos

Hola a todos
¿Qué tal? Yo estoy bien, Perú es maravilloso.
Cada día yo trabaja los mañanas en el colegio Chanel y en los tardes trabajo en un otro colegio, Vedruna. En Chanel trabajo con chicos y chicas de 9 hasta 15 años. Enseño inglés, para mi muy divertido porque ahora estoy un poco como una profesora. En Vedruna ayudo con mujeres que no han terminando el colegio, además enseño francés.

Vertaling:
Elke dag werk ik in de morgenden in de school Chanel en in de namiddagen werk ik in een andere school, Vedruna. In Chanel werk ik met jongens en meisjes van 9 tot 15 jaar. Ik onderwijs engels, voor mij is het leuk want ik ben nu een beetje zoals een lerares. In Vedruna help ik meisjes of zelfs vrouwen die hun school niet hebben afgemaakt, eveneens onderwijs ik frans.

Ik ga nu verdergaan in nederlands want anders gaat het schrijven van dit blogbericht echt veel te lang duren. Eerst en vooral sorry dat het zolang heeft geduurd sinds mijn laatste bericht.Het leven hier heeft nu zijn gangetjes gevonden met zoals eerder vermeld een drukke dag van 07.05 tot 18.30. Maar alles goed, ik geniet en ben blij dat ik kan helpen.Mijn band met mijn familie gaat steeds beter en voel me hier dus nog steeds goed en misschien zelfs nog beter dan ervoor.

Reisjes. Ik ben dit weekend met mijn zus en haar vriend(geliefde) naar Trujilo geweest.
Trujilo ligt op 7 uur van Sullana dus we zijn vertrokken vrijdagavond om 23.45 zodat we konden reisen in de nacht.
We komen dus aan om 6 uur de volgende morgen en bevriezen bijna, haha mopje.
Het verschil in temperatuur is wel degelijk heel groot en dus hadden we ons verschanst in de wachtzaal van de busmaatschappij tot we werden opgehaald door de nonkel van mijn zus.
Daar aangekomen kennisgemaakt met de familie, opnieuw zeer vriendelijke mensen. Elk onthaal in een ander gezin is warm en je voelt je direct welkom. Het enige grappige maar soms vervelende is dat het is zoals een bandje dat je afspeelt elke keer weer. 'Ik ben van België, ik heb 2 broers ...'
Nadat we wat hadden geslapen en gingen we weer op stap. Eerst gingen we naar Chan Chan, Peru heeft veel verschillende culturen. Onder andere de Inca's, Moche,..
Chan Chan is van de Moche cultuur. Ik heb foto's gezet op mijn site met mijn foto's. Foto's van de monumenten. Echt waar super impressionant, dat de mensen in die tijd dingen konden bouwen die door de eeuwen mee gaan. Stiekem waren zij even slim als ons nu, haha, op een of andere manier.
Chan Chan is verspreid over heel Trujilo. Het bestaan uit 4 delen. Drie delen zijn echt 'gebouwen' en dan heb je ook nog een deel in het museum.
Het was heel mooi, maar het mooiste was voor mij toch het plein met het water (zie foto). Het diende vroeger als irrigatiesysteem. Andere dingen zoals bijvoorbeeld het graf van de vroeger keizer. Op zich het graf is niet zo mooi, maar de informatie erbij was wel interessant. De uitleg ging als volgt: wanneer de keizer stierf werden zijn vrouwen, inderdaad meervoud, samen met hem begraven. In Peru is er een cultuur waar de man centraal staat, nu natuurlijk veel minder tot amper afhangend van de familie en cultuur, maar vroeger was dit dus echt wel zo.
Archeologen hebben dit vastgesteld omdat rond het graf van 1 man, de keizer, +/- 46 vrouwen begraven waren. Indrukwekkend nummer niet? Echt vreemd en eigenlijk best eng als je weet dat sommige van de vrouwen levend zijn begraven.

Het museum was ook wel leuk omdat je dus de achtergrond krijgt van de hele situatie. In het museum waren er ook foto's van hoe ze dachten dat het was vroeger, hoe groot het rijk geweest moet zijn, typische keramieken potten en kannen en andere interessante dingen. Foto's opnieuw op de site.


Na de 4 delen waren we toch redelijk moe en besloten we om ergens rustig te gaan eten. We trokken naar het strand. Wauw. Ik kon mijn ogen niet geloven, ok niet zo speciaal misschien, maar voor mij was het echt een schitterend moment. De kracht van de natuur, de simpele schoonheid en dergelijk. Het was een goed idee om daar te gaan eten, eventjes ergens gaan zitten en opladen. We aten seviche, één van de typische gerechten hier, een soort vis. Ik leer het eten, want in het begin was ik toch niet zo een grote fan.
De peruvianen zijn echt trots op hun eten, en daar hebben ze gelijk in. Al het eten is super kleurrijk, gevarieerd en natuurlijk ook lekker.
Ook de eerste keer dat ik pisco heb geprobeerd, een alkoholisch drankje van hier, het is gemaakt met kaneel, citroen, rum en nog andere dingen. Leuk om nieuwe dingen uit te proberem, de cultuur blijft maar op me afkomen, zo een grote diversiteit.

Na het eten zijn we wat gaan wandelen op het strand, de golven bewonderen, en wat winkeltjes bekijken. Een rustig moment om bij stil te staan, iets dat mijn hoofd terug helemaal rustig maakte na de overdosis geschiedenis in de voormiddag, haha.

's Avonds gingen we naar het winkelcentrum, om wat te kunnen rondlopen en iets te gaan eten.
Ok, ik weet het is niet zo gezond, maar we zijn McDonalds gaan eten. Haha ik heb zo genoten van mijn frietjes omdat die toch het dichtste bij de Belgische frietjes kwamen, ze hebben hier niet echt frieten zoals bij ons. Voor mij dus 'A little taste of home'.
Nog eens een goed stuk vlees (bij wijze van spreken natuurlijk) omdat ze hier van vlees eigenlijk voornamelijk kip eten, en zij zien het niet als vlees. Eén keer per week eten ze vlees. Dit omdat te veel vlees eten niet goed. Weer een weetje, en we blijven bijleren.

Na het eten zijn we naar een plaatselijk concert geweest 'Expo Rock'. Toevallig de avond dat wij er waren was er een concert en de inkom was niet zo duur (de foto's zijn duidelijk denk ik) mocht ik niet missen.
Hehe het is toch wat anders dan hoe is het gewoon ben. Mensen in deftige kleren die rondlopen met een plateau met bier. Als je dus bier wilt ga je erheen betaal je hem en je krijgt je drank, een lopende bar dus eigenlijk. Best goed gevonden, maar ik weet niet of het zo veilig is als een paar mensen teveel gedronken hebben. Voor de rest, mijn idee van de kleding in peru moet ik toch ook serieus aanpassen. Ik met mijn primitieve idee dat ze allemaal zouden rondlopen in kleding typisch voor de folklore, ik zat er serieus naast.
De meisjes lopen rond op naaldhakken, dragen strakke jeans, laag uitgesneden tops, .. De jongens afhangend van hun stijl, maar ook echt anders dan ik had verwacht. Stiekem had ik het gevoel terug in België te zijn. Uiterlijk is hier net zo belangrijk als bij ons in het westen. Waarom ik in het begin dacht dat het anders zou zijn weet ik niet zo goed. Het is gewoon, altijd als je foto's ziet van peru, zijn het foto's met kleding vol met warme kleuren en mooie leren sandalen of schoenen, naar eigenlijk is het niet meer dan normaal.
De muziek was alleszinds super goed. Nu dat ik hier gitaar aan het leren spelen ben, groeit mijn waardering voor muziek met de dag. En om eerlijk te zijn, haha, was deze al redelijk groot.
Jaja, ik ben gitaar aan het leren spelen. Een professor in de school waar ik in de voormiddag les geef, had me aangeboden om me lessen te geven, dat aanbod heb ik snel aangenomen.
Verwacht niet te veel als ik terugkom haha, dit nog maar het begin.
Maar dus op het concert, wanneer de frontman van de band een solo op zijn gitaar begon te spelen, was ik verloren. Wauw ik hoop dat ik ook ooit zo goed kan spelen, ik kon bijna niet ademen, om het wat meliger te maken. Neen, kortom het was betoverend.
Snel naar huis daarna, want de volgende dag opnieuw veel te bezien.

De volgende dag gingen we naar Huaca del Sol y de la Luna. Dit zijn tempels van nog een andere peruviaanse cultuur uit de oudheid, je kan je waarschijnlijk nu een beetje inbeelden hoe verwarrend het soms is. Maar enfin, het was echt super mooi. De kleuren op elke muur zijn nog origineel want deze tempels of gebouwen, worden bewaard in de staat zoals ze zijn, ze worden geconserveerd, niet gerestaureerd. Voor mij geeft dit toch een meerwaarde aan het geheel.
Chan Chan leek voor mij ineens zo namaakbaar en dit zo puur. De tempels stonden in een hele mooie omgeving van woestijn en donkere bergen, die zich afzetten tegen de blauwe hemel (zie foto).

Buiten dit probeer ik zoveel mogelijk te zien in mijn tijd hier, ik ben dan ook heel dankbaar dat ik in dit gezin woon. Ze hebben het beter dan de gemiddelde peruviaan en daarvoor kan mijn zus mij vergezellen wanneer ik ergens naartoe wil. Eigenlijk stellen zij alles voor, dat bespaart me veel denkwerk.
Ondertussen ben ik met de zweedse, ondertussen iemand die ik niet meer kan missen in mijn Peruviaans leven, mijn trip aan het plannen voor na mijn 6 maanden hier.
Het bezichtigen van alle typische dingen die Peru, Peru maken: Machu Pichu, Titicaca, Nazca,..
Als jullie dus toevallig informatie over deze plaatsen hebben of misschien handige tips, twijfel niet en laat het me weten.
Het is ineens een goede oefening voor mijn spaans, want we moeten communiceren met hotels, prijzen afspreken, bussen regelen .. You get the picture.
Haha nog een ander grappig ding, alleszinds voor mij, ik ben Harry Potter in het spaans aan het lezen. Beeld je in, echt grappig (divertido) en zeker een goede oefening.

Maarja ik denk dat ik min of meer ben uitgepraat, je krijgt toch niet alles gezegd wat je wilt zeggen via internet. Als je vragen hebt, vraag maar en tot de volgende.
Dikke kussen
Eventjes een opmerking: Ik heb nog meer foto's, maar vanwege het 'niet mogen weten van haar ouders dat ze een geliefde heeft' heb ik niet alle foto's op mijn site kunnen zetten. Eens terug in België kan je dus nog meer foto's verwachten.